Źródło: Technologyreview.com
Na świecie pamięć taśmowa została wprowadzona w 1951 roku. Wykorzystywał ją pierwszy na świecie elektroniczny komputer ogólnego przeznaczenia UNIVAC. Jak na ówczesne czasy pojemność tego typu nośników była gigantyczna i wynosiła aż… 128 kilobajtów. Tego typu rozwiązanie trwało do końca lat siedemdziesiątych, kiedy to pojawiły się małe, twarde dyski o pojemność 5 MB, a potem dyskietki. Następnie dyskietki zostały wyparte przez CD, a te musiały ustąpić miejsca płytom DVD.
Jednak pamięci taśmowej w dalszym ciągu się używa. Korzystają z niej między innymi rosyjskie i amerykańskie siły strategiczne i ich ośrodki obliczeniowe. Obecnie biblioteki taśmowe mają pojemność 70 TB. Jedną z największych na świecie bibliotek taśmowych posiada amerykańska agenda rządowa zajmująca się badaniem i prognozowaniem zmian atmosferycznych National Center for Atmospheric Research (NCAR). Dzięki pamięci taśmowej współpracującej z komputerami, może tworzyć modele klimatu i przewidywać skutki globalnego ocieplenia.