źródło: www.flickr.com
Szkolenia swoich podwładnych odgrywają bardzo ważną rolę w polityce kadrowej każdej firmy. Przedsiębiorcy wychodzą z założenia, że im osoba na danym stanowisku będzie lepiej wykwalifikowana, tym będzie generować większe korzyści dla samego przedsiębiorstwa. Z badań Lewiatana wynika, że w większości przedsiębiorstw liczba dni szkoleniowych w roku nie przekracza ośmiu. Eksperci twierdzą, że to za mało by polskie firmy stały się bardziej konkurencyjne. Niestety na większą liczbę szkoleń, firmy po prostu nie mają środków.
W ostatnich latach inwestowanie w rozwój intelektualny stało się bardzo popularnym hasłem, które niejako wyznacza „rangę” przedsiębiorstwa. Popyt na nie wykreowała Unia Europejska. Przedsiębiorcy wiedząc, że przy niewielkich nakładach mogą stać się bardziej „innowacyjni” masowo wysyłają swoich menedżerów na szkolenia.
Jednak inwestowanie w wiedzę za wszelką cenę może przynieść odwrotne efekty do zamierzonych. Nie wolno zapominać, że niektórym po prostu nie zależy na tym, aby się kształcić, a następnie to wykorzystywać. Unia zdaje się tego nie dostrzegać i czasami robi coś na siłę. Idealnym przykładem są próby aktywizacji zawodowej mieszkańców po PGR-owskich wsi. Uczy się ich obsługi programów komputerowych, zamiast wspomóc w zakupie nowoczesnych traktorów i kombajnów.