Na początku warto zauważyć, iż nie istnieje żadna powszechnie przyjęta, jednolita definicja raju podatkowego. W opracowaniach dotyczących tego zagadnienia wymienia się najczęściej szereg czynników determinujących fakt uznawania bądź nie jakiegoś kraju za raj podatkowy.
Raj podatkowy:
– korzystny system podatkowy, zwłaszcza w zakresie opodatkowania dochodów transferowanych do i z raju podatkowego, a także w zakresie stosowanych przywilejów podatkowych; efektywnie polega to na braku opodatkowania niektórych (lub wszystkich) rodzajów dochodów bądź też zastosowaniu bardzo niskich stawek podatkowych,
– tajemnica bankowa chroniąca w szerokim zakresie anonimowość inwestorów i transakcji przez nich dokonywanych,
– stabilny system polityczny i gospodarczy,
– istnienie lokalnych podmiotów wyspecjalizowanych w prawnej obsłudze przedsiębiorstw rejestrowanych w raju podatkowym.
Raj podatkowy nie powinien być zatem jednoznacznie kojarzony ze stosowaniem szkodliwej konkurencji podatkowej. Powyższe kryteria mogą być odczytywane raczej jako rozwiązania prawne, które są przyjazne inwestorom, a nie jako narzędzia do ukrywania dochodów.
Jednakże, niektóre kraje uznawane za raje podatkowe stosują dodatkowe elementy usprawniającedziałalność gospodarczą poprzez: brak efektywnej możliwości wymiany informacji podatkowych z takim krajem, brak wymogu określenia działalności podstawowej rejestrowanych przedsiębiorstw.