Wspólne Europejskie Prawo Sprzedaży

przez Piotr Hoffman

W ramach trwających w całej Unii Europejskiej konsultacji w sprawie Wspólnego Europejskiego Prawa Sprzedaży („Prawo”), 15 czerwca 2012 roku w Warszawie odbyło się seminarium zorganizowane przez Przedstawicielstwo Komisji Europejskiej i Parlamentu Europejskiego w Polsce, PKPP Lewiatan i Europejskie Centrum Konsumenckie.

źródło: flickr.comźródło: flickr.com

Projekt Prawa zaprezentował Mikołaj Zaleski z Dyrekcji Generalnej Sprawiedliwości KE, który podkreślił, że „Prawo” jest pomyślane jako opcjonalny system dla umów transgranicznych zawieranych przez firmy z konsumentami, ale również między firmami, który miałby funkcjonować obok obowiązujących krajowych regulacji prawnych, a jego głównym założeniem jest tańszy i łatwiejszy dostęp do wspólnego rynku tak dla konsumentów, jak i przedsiębiorców. W dyskusji i specjalnym panelu uczestnicy seminarium, choć popierając ogólny kierunek proponowanych regulacji, zwracali uwagę na szereg mankamentów „Prawa” w obecnym kształcie oraz na fakt, że równoczesne funkcjonowanie dwóch porządków prawnych może prowadzić do nieporozumień lub wręcz chaosu na rynku, nie wspominając już o możliwej dezorientacji konsumentów, z których większość jest niewyedukowana prawnie i ekonomicznie. Podkreślono, że aby opcjonalny system regulacji był dobrze wdrożony i efektywny, powinien spełniać trzy podstawowe warunki:

  • Różnić się od istniejących regulacji, oferując bardziej innowacyjne rozwiązania lub alternatywy dla istniejących przepisów albo szersze możliwości stosowania.
  • Zainteresowane strony powinny być przekonane do korzyści ze stosowania nowych regulacji.
  • Koszty stosowania nowego systemu powinny być znacząco niższe niż obecnie dostępnych rozwiązań.

Tymczasem w obecnym kształcie „Prawo” w dużej mierze nie spełnia tych warunków. Taką właśnie opinię o proponowanym przez KE rozwiązaniu przedstawiło wcześniej Polskie Stowarzyszenie Sprzedaży Bezpośredniej (PSSB), adresując ją do krajowych instytucji zaangażowanych w konsultacje i do Europejskiego Stowarzyszenia Sprzedaży Bezpośredniej Seldia. Udział w warszawskim seminarium wzięli m.in. przedstawiciele Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Ministerstwa Sprawiedliwości, Federacji Konsumentów, rzecznicy konsumentów i szereg zainteresowanych firm oraz instytucji. PSSB było reprezentowane przez dyrektora generalnego Mirosława Lubonia.

Celem wniosku Komisji w sprawie Wspólnych Europejskich Przepisów dotyczących Sprzedaży (dalej: WEPS) jest stworzenie spójnego zestawu jednolitych norm regulujących umowę sprzedaży, obejmującego cały cykl trwania umowy. Przepisy te stanowiłyby część systemu prawa krajowego każdego z Państw Członkowskich, jako drugi, równoległy do już istniejącego, reżim prawa odnoszący się do umowy sprzedaży. Przyjęcie projektu miałoby poprawić funkcjonowanie wspólnego rynku, poprzez ułatwienie rozwoju handlu transgranicznego, co skutkowałoby poprawieniem sytuacji konsumentów i przedsiębiorców na tymże rynku. Wspólne Europejskie Prawo Sprzedaży miałoby charakteryzować się następującymi cechami:

  1. Reżim wspólny dla wszystkich Państw Członkowskich.
  2. Reżim fakultatywny, mający zastosowanie tylko w wyniku wyboru dokonanego przez strony umowy.
  3. Reżim skoncentrowany na szeroko rozumianej umowie sprzedaży z uwzględnieniem umów o udostępnianie treści cyfrowych.
  4. Reżim ograniczony (zasadniczo) do umów transgranicznych.
  5. Reżim skoncentrownay na transakcjach między przedsiębiorcami i konsumentami oraz między przedsiębiorcami, w których przynajmniej jedna strona jest MŚP.
  6. Reżim zapewniający identyczną ochronę konsumentom we wszystkich Państwach Członkowskich.
  7. Reżim zawierajacy kompleksowy zestaw norm regulujących umowę sprzedaży.

Stanowisko RP. Rząd popiera przyjęcie instrumentu prawa Unii Europejskiej, który wprowadzi wspólne przepisy prawa sprzedaży we wszystkich Państwach Członkowskich. Rząd popiera przyjęcie instrumentu w formie rozporządzenia. Rząd popiera koncepcję opcjonalności instrumentu, opartą na dobrowolnym wyborze stron. Rząd preferuje instrument o zakresie obejmującym umowy konsumenckie dotyczące szeroko rozumianej sprzedaży oraz udostępnienia treści cyfrowych, zawierane w obrocie transgranicznym drogą elektroniczną. Rząd nie wyklucza jednak możliwości zaakceptowania szerszego zakresu instrumentu i nie sprzeciwia się możliwości dobrowolnego rozszerzania tego zakresu przez każde z Państw Członkowskich. W odniesieniu do treści Załącznika do Rozporządzenia, zawierającego szczegółowe przepisy dotyczące sprzedaży, Rząd popiera zaproponowany zakres przepisów oraz stoi na stanowisku, że należy zapewnić równowagę pomiędzy wysokim poziomem ochrony konsumenta a atrakcyjnością WEPS dla przedsiębiorców. (źródło: „Stanowisko RPprzygotowane w związku z art. 7 ustawy z dnia 8 października 2010 r. o współpracy Rady Ministrów z Sejmem i Senatem w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej (Dz. U. Nr 213, poz. 1395)”

Mogą Cię również zainteresować