Syndrom wypalenia zawodowego u menedżera

przez Magdalena Sękowska

.

DS i MLM to opłacalna, ale ciężka praca. Porządne firmy nie oszukują potencjalnych współpracowników wmawiając, że pieniądze rosną na drzewach posadzonych przez prezesa.

 

DS i MLM to opłacalna, ale ciężka praca. Porządne firmy nie oszukują potencjalnych współpracowników wmawiając, że pieniądze rosną na drzewach posadzonych przez prezesa. W sprzedaży bezpośredniej i marketingu sieciowym wypalenie zawodowe jest bardzo często spotykanym zjawiskiem, zwłaszcza wśród menedżerów początkujących, ale i doświadczeni liderzy popadają w apatię. Szukają wtedy innych alternatyw, miotają się skacząc z firmy do firmy, a w efekcie nic im nie wychodzi tak, jak powinno. A przecież najlepsi i najbogatsi w tej branży nie wypalają się zawodowo. Inaczej nie doszliby na szczyt. Dlaczego? (Przyp. red.)

Badania, a także obserwacje z ostatnich lat wskazują na to, że syndrom wypalenia zawodowego występuje coraz częściej u osób pełniących funkcje menedżerskie w bardzo różnorodnych branżach, niekoniecznie związanych z pomaganiem innym. Szybkie tempo rozwoju rynku pracy oraz ciągle mało stabilna sytuacja w wielu firmach to czynniki powodujące, że praca menedżerów przebiega w wyjątkowo stresujących okolicznościach. Tworzenie etosu pracy menedżera, uczenie się na własnych błędach, natłok zadań, brak jasnych reguł i stałej, efektywnej organizacji pracy – to kolejne warunki nakładające na menedżerów dużą odpowiedzialność za wykonywaną pracę.

Pełnienie roli menedżera wymaga nie tylko bycia specjalistą, ale też bycia osobą, która potrafi zarządzać zespołem, co znacząco zwiększa zakres jej obowiązków.

Funkcje menedżerskie często pełnią osoby bardzo odpowiedzialne, ambitne, stawiające wysokie wymagania sobie i innym. Jednocześnie – te przecież pozytywne cechy – mogą stanowić zagrożenie dla efektywności pracy. Odpowiedzialność niejednokrotnie przeradza się w nadodpowiedzialność i branie na siebie więcej niż jest to możliwe czy konieczne. Ambicja szybko przemienia się w samotnicze działania i nieumiejętność korzystania z pomocy innych czy z pracy zespołu. Wysokie wymagania wobec siebie i innych mogą przekształcić się w krytycyzm i koncentrację na błędach, słabościach i pomyłkach bardziej niż na tym, co korzystne, prawidłowe, bezbłędne. Szybko więc atmosfera pracy menedżera nabiera cech napięcia, gonitwy, braku sukcesu.

Każde wypalenie ma fazy

Pojęcie wypalenie zawodowe oznacza "stan fizycznego i psychicznego wyczerpania, które powstaje w wyniku działania długotrwałych, negatywnych uczuć, rozwijających się w pracy i w obrazie własnym człowieka" (Emener i in., 1972). W warunkach polskich praca menedżera często nie jest równoważona zadawalającymi związkami rodzinnymi i możliwością uzyskania wsparcia oraz odprężenia po pracy. Wielu młodych menedżerów haruje przez cały tydzień poza swoim właściwym miejscem zamieszkania – co sprzyja braniu na siebie większej ilości obowiązków. Taka sytuacja uniemożliwia też "odłączenie się" od treści związanych z pracą – często menedżerowie spędzają czas wolny w pubach albo na spotkaniach, w trakcie których mówią też o swojej pracy.

Mogą Cię również zainteresować