Obserwując pracę i zachowania kobiet daje się zauważyć nienaturalny element w ich osobowości, będący najprawdopodobniej efektem wychowania w społeczeństwie patriarchalnym. Chodzi tu o (być może) nieuświadomiony – nazwijmy go – wewnętrzny przymus „doganiania” mężczyzn, udowadniania, iż kobieta jest w pracy lepsza od mężczyzny albo przynajmniej równie dobra „jak on” i dlatego zasługuje na uznanie swoich wysiłków w takim samym stopniu, jak płeć „brzydsza”.
„Żelazna Dama”
Trudno powiedzieć, czy mężczyźni zdają sobie sprawę z tego, że gdzieś wewnątrz kobiecej natury może drzemać potrzeba potwierdzania wartości, która manifestuje się w taki właśnie sposób. Panie same często uważają, że w biznesie im kobieta bardziej oschła czy twarda (np. Margaret Thatcher), tym bardziej się je szanuje i uznaje ich wyniki. Inaczej mówiąc – im bardziej męska kobieta, tym ma większy szacunek w kręgach biznesowych.