Praca w branży marketingu sieciowego i sprzedaży bezpośredniej to ciężki kawałek chleba. Jeżeli człowiek podejdzie do tego tematu poważnie i z pełnym zaangażowaniem, może osiągnąć wiele. Jeśli ulegnie negacji na samym początku współpracy z firmą MLM i podda się zbyt wcześnie, z pewnością nie osiągnie niczego. Jednak bycie sprzedawcą w dzisiejszych czasach jest zajęciem, które naraża menedżera na wiele niepowodzeń i stresów, niezależnie od faktu, na jakim etapie kariery się on znajduje. Jak z takimi problemami mogą sobie radzić sprzedawcy oraz firmy MLM? Niezastąpionym narzędziem jest profesjonalny coaching.
Badania, a także obserwacje tego zagadnienia z ostatnich lat wskazują na fakt, iż syndrom wypalenia zawodowego występuje coraz częściej u osób pełniących funkcje menedżerskie w bardzo różnorodnych branżach, niekoniecznie związanych z pomaganiem innym. Szybkie tempo rozwoju rynku pracy oraz ciągle mało stabilna sytuacja w wielu firmach, to czynniki powodujące, że działalność menedżerów przebiega w wyjątkowo stresujących okolicznościach. Tworzenie etosu pracy menedżera, uczenie się na własnych błędach, natłok zadań, brak jasnych reguł i stałej, efektywnej organizacji pracy – to kolejne warunki nakładające na menedżerów dużą odpowiedzialność za wykonywaną pracę. Pełnienie roli menedżera wymaga nie tylko bycia specjalistą, ale też bycia osobą, która potrafi zarządzać zespołem, co znacząco zwiększa zakres jej obowiązków.
Wypalenie zawodowe
Funkcje menedżerskie często pełnią osoby bardzo odpowiedzialne, ambitne, stawiające wysokie wymagania sobie i innym. Jednocześnie – te przecież pozytywne cechy – mogą stanowić zagrożenie dla efektywności pracy. Odpowiedzialność niejednokrotnie przeradza się w nadodpowiedzialność i branie na siebie więcej niż jest to możliwe czy konieczne. Ambicja szybko przemienia się w samotnicze działania i nieumiejętność korzystania z pomocy innych czy z pracy zespołu. Wysokie wymagania wobec siebie i innych mogą przekształcić się w krytycyzm i koncentrację na błędach, słabościach i pomyłkach bardziej, niż na tym, co korzystne, prawidłowe, bezbłędne. Szybko więc atmosfera pracy menedżera nabiera cech napięcia, gonitwy, a w konsekwencji pojawia się brak sukcesu.
Pojęcie „wypalenie zawodowe” oznacza „stan fizycznego i psychicznego wyczerpania, które powstaje w wyniku działania długotrwałych negatywnych uczuć, rozwijających się w pracy i w obrazie własnym człowieka” (Emener i in., 1972).
W polskich warunkach praca menedżera często nie jest równoważona zadowalającymi związkami rodzinnymi i możliwością uzyskania wsparcia oraz odprężenia po pracy. Wielu młodych menedżerów pracuje przez cały tydzień w terenie, poza swoim właściwym miejscem zamieszkania – co sprzyja braniu na siebie większej ilości obowiązków. Taka sytuacja uniemożliwia też „odłączenie się” od treści związanych z pracą – często przecież menedżerowie spędzają czas wolny w pubach albo na spotkaniach, w trakcie których rozmawiają o swojej pracy.
Syndrom wypalenia zawodowego ma swoje fazy:
- Faza wyczerpania emocjonalnego:
- poczucie braku satysfakcji z wykonywanej pracy;
- liczne objawy psychosomatyczne: bóle głowy, bóle żołądka, bezsenność, zaburzenia łaknienia;
- brak motywacji do pracy, silne napięcie.
- Faza depersonalizacji:
- unikanie kontaktów z innymi;
- zajmowanie się sprawami biurowo-papierkowymi;
- izolowanie się w pracy od innych;
- rosnące przygnębienie;
- irytacja, drażliwość;
- awersja do kontaktów z innymi;
- częste zapadanie na choroby bez powodu;
- odreagowywanie napięcia poprzez alkohol, środki uspakajające.
- Faza obniżenia jakości pracy:
- agresja;
- niechęć do ludzi;
- ucieczka w chorobę;
- poczucie izolacji od świata;
- myśli o ucieczce czy samobójstwie.