Zaprogramowanie na określone myślenie i wpływ tego myślenia na plany związane z pracą łatwiej zrozumieć po zapoznaniu się z eksperymentem przeprowadzonym na University of Pennsylvania. Cassie Mogilner przeprowadziła eksperyment, w trakcie którego badanych proszono o ułożenie zdań z rozsypanych słów. Słowa jednak nie były przypadkowe. Pierwsza grupa miała w zestawie słowa związane z czasem, a druga z pieniędzmi.
źródło: www.sxc.hu
Po wykonaniu zadania, badani zostali poproszeni o określenie swoich planów na najbliższą dobę. Układający słowa związane z czasem, częściej planowali wyjście z przyjaciółmi lub spędzenie kilku godzin z rodziną. Ci zaś, którzy układali słowa związane z finansami, planowali poświęcić się mocniej swojej pracy.
Podsumowując: pieniądze zaprogramowały uczestników badania na myślenie o pracy. Dla potwierdzenia wyniku eksperymentu, że pieniądze programują nas na pracę, badaczka powtórzyła je, ale z osobami o niskich dochodach. Ku zaskoczeniu, o ile skierowanie uwagi badanych na czas wywoływało plany związane z rodziną i znajomymi, o tyle nakierowanie jej na pieniądze, nie zwiększało zainteresowania pracą. Dlaczego?
Powstały dwie teorie. Zgodnie z pierwszą, osoby o niskich dochodach i tak stale myślą o pieniądzach i pracy, więc trudno tu wzbudzić większe zaangażowanie. Zgodnie z drugą, osoby o niskich dochodach nie są wstanie zarobić więcej niż zarabiają, dlatego też nie myślą o pracy zbyt intensywniej. Według badaczki, ich myślenie nie zmieni bowiem ich sytuacji.