Celem ARF jest rozwój społeczeństwa obywatelskiego korzystającego z dóbr demokracji (wolności słowa, tolerancji, wpływu na sposób rządzenia, możliwości samodzielnego działania), zdolnego do współdziałania w grupie, wspólnocie, do wydobywania możliwości tkwiących w samych społecznościach, podejmowania inicjatyw ważnych społecznie, jak również do dialogu z własnymi sąsiadami, a także z mieszkańcami innych krajów.
Społeczna odpowiedzialność biznesu (CSR – corporate social responsibility) staje się obecnie elementem obowiązkowym nowocześnie zarządzanych przedsiębiorstw. Trudno o menedżera, który nie deklarowałby, że „moja firma jest odpowiedzialna społecznie”. Jednocześnie CSR przez wielu menedżerów rozumiany jest jedynie jako działanie firmy w zgodzie z przepisami. Nic bardziej błędnego.
W dzisiejszych czasach nie dziwi nas, że konsumenci, inwestorzy oraz władze interesują się warunkami wytwarzania wyrobów i dostarczania usług, a także oddziaływaniem na środowisko w trakcie projektowania, wytwarzania, użytkowania i utylizacji wyrobów przemysłowych. Do wygrania wyścigu z konkurencją kluczowa stała się wiedza i innowacyjność pracowników. Dlatego, aby pozyskać wykwalifikowany i kompetentny personel czy współpracowników, szefowie i właściciele firm przykładają ogromną wagę do budowania wizerunku firmy troszczącej się o dobro społeczne. Podobnie jest z poszukiwaniem inwestorów.
Cel: kapitał społeczny
Nie dosyć, że takie podejście nie oddaje w pełni charakteru idei społecznej odpowiedzialności biznesu, to stosowane przez menedżerów przestaje wystarczać w dobie obligatoryjnego przestrzegania standardów pracy. Firma, która chce uchodzić za społecznie odpowiedzialną angażuje się w akcje społeczne, pomaga innym, dba o środowisko, troszczy się o los społeczności lokalnej. Na tym polega kolejny „stopień wtajemniczenia” CSR, czyli społeczne zaangażowanie biznesu (corporate community involvement, czyli CCI).