Miano lidera nie jest zarezerwowane tylko dla polityków ze świecznika lub szefów wielkich korporacji. Szef działu, dyrektor, kierownik grupy sprzedażowej czy osoba z pasją też może zostać liderem!
Podstawa to charakter!
Jednak nie każdy ma predyspozycje do bycia liderem. Czy nadajemy się na przywódcę organizacji biznesowej? Czy możemy porwać za sobą tłumy albo grupę współpracowników? Czy przekonamy ich do swoich planów? Czy mamy odpowiednie doświadczenie? – te pytania musimy sobie zadać, jeśli chcemy być liderem. Musimy być też przekonani do tego, że nasz charakter będzie naszym sprzymierzeńcem.
Eksperci od zarządzania podkreślają, że kandydaci na liderów powinni wykazywać się: entuzjazmem (to co robią musi ich cieszyć), twardością (lider nie może być podatny na wpływy), wewnętrznym spokojem (muszą wierzyć w wyznawane przez siebie wartości), uczciwością (powinni być bezstronni w wymierzaniu kar i nagradzaniu), ciepłem („sztywniak” i „służbista” nigdy nie zjedna sobie ludzi), pokorą (umiejętność słuchania podwładnych i przyznania się do własnych błędów)… i najważniejsze – wiarą w siebie i swoje możliwości!
Jeżeli uważamy, że posiadamy takie cechy, a co ważniejsze,
tak nas odbierają inni – jesteśmy kandydatami na lidera!
Lider = wizjoner
Cechy charakteru to jednak nie wszystko. Prawdziwy lider musi mieć wizję – wiedzieć dokładnie, w którym kierunku chce podążać, a do słuszności wybranej drogi powinien umieć przekonać innych. Lider musi cenić ludzi i wiedzieć, że to oni są najważniejszą częścią organizacji, której przewodzą. Warto używać określeń „my” zamiast „ja”, czy „zróbmy to” zamiast „proszę to wykonać”. Kandydat na lidera powinien dużo wymagać od samego siebie, a jego działania powinny cechować samodyscyplina oraz dobra organizacja pracy – zarówno własnej, jak i podwładnych. Jeżeli ma wątpliwości, brak mu pewności siebie, to powinien pamiętać, że wtedy jego współpracownicy również mogą utracić zaangażowanie i zapał.
Jeśli szef, to dobry szef
Jeśli szef, kierownik grupy czy menedżer jakiegokolwiek szczebla chciałby stać się prawdziwym przywódcą, powinien wykształcić w sobie kilka zachowań. Najważniejsza jest dobra organizacja czasu pracy. Nie można go marnować na zadania, które może wykonywać podwładny. Należy skupiać się na efektach, a nie samej czynności pracy. Lider powinien zadawać pytanie: „jakich rezultatów się po mnie oczekuje?”, a nie: „jak to zrobić?”. Trzeba też pozytywnie myśleć, nie można odkrywać słabych stron danej sytuacji. Ponadto, skuteczny lider musi umieć uszeregować zadania i umiejętnie skupiać się na tych najważniejszych, a nie drobiazgowych. I wreszcie! Liderzy muszą podejmować skuteczne decyzje! Trzeba pamiętać, że szybkość w podejmowaniu decyzji nie zawsze oznacza skuteczność. Błędów należy unikać jak ognia! A to już nie taka prosta sprawa. Bo choć rolą każdego menedżera jest wyznaczanie zadań, nie każdy potrafi to robić. Jak więc delegować zadania, by podwładni chcieli je dobrze wykonać, a do tego traktowali przełożonego jak prawdziwego przywódcę?
Ten tekst jest jedynie fragmentem całego artykułu, który znajdziesz w wydaniu drukowanym Network Magazyn nr 19/2008